Wat houdt de EU-Taxonomie in?
De EU-taxonomie is een Europees classificatiesysteem dat vastlegt welke economische activiteiten als ecologisch duurzaam worden aangemerkt op basis van specifieke milieudoelstellingen en criteria.
Hoe werkt het?
De EU-Taxonomieverordening is een classificatiesysteem dat vastlegt wanneer een activiteit als ‘ecologisch duurzaam’ kan worden aangemerkt. Als belegger kun je kiezen voor beleggingsproducten die deels beleggen in activiteiten die volgens de EU-taxonomie als duurzaam gelden. Een activiteit moet daarvoor aan vier voorwaarden voldoen:
- Substantieel bijdragen aan minstens één van de zes milieudoelstellingen van de EU.
- Geen significante schade toebrengen aan andere milieudoelstellingen.
- Voldoen aan technische screeningscriteria.
- Voldoen aan sociale minimumnormen, zoals mensenrechten en arbeidsomstandigheden.
Bij Bloei vermogen kiezen we er bewust voor om niet te beleggen volgens de EU-taxonomie. Wij hanteren in plaats daarvan de SFDR als leidraad, omdat deze ons beter in staat stelt om breed gespreid te beleggen via duurzame fondsen. Deze aanpak sluit beter aan bij onze filosofie van marktvolgend, passief en duurzaam beleggen.
Voorbeeld
Stel: een energiebedrijf bouwt uitsluitend wind- en zonneparken, richt geen schade aan andere milieudoelen en voldoet aan alle technische criteria. Als uit onderzoek toch blijkt dat het niet voldoet aan de sociale minimumnormen, door bijvoorbeeld onderbetaalde arbeidskrachten uit ontwikkelingslanden in te huren bij de bouw, telt dit bedrijf volgens de EU-taxonomie níet mee als ecologisch duurzaam.
Ter verduidelijking: bij Artikel 8 beleggingen volgens de SFDR maken sociale factoren wel onderdeel uit van de beoordeling, maar zijn de regels minder strikt en er is meer ruimte voor interpretatie. Een fonds kan een bedrijf dus tóch opnemen als er bijvoorbeeld verbeterplannen zijn of als de positieve duurzaamheidsimpact zwaarder weegt.